Έτσι, κατάκοιτη και ακίνητη, όπως ήταν, με το ελεύθερο αριστερό της χέρι, έκαμε συνέχεια κομποσχοίνι στο όνομα της Παναγίας, λέγοντας και φωνάζοντας με πόνο και θέρμη «Υπεραγία Θεοτόκε, βοήθει μοι».
«Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον με».
«Παναγία μου, σώσε με, είμαι αμαρτωλή».
Ύστερα από αρκετές ημέρες συνεχών επικλήσεων, ω του θαύματος θα ανακράζαμε όλοι μαζί, παρουσιάστηκε ένα βράδυ την ώρα που ήτο ξυπνητή, και απευθυνόταν προς την Παναγία με το κομποσχοινάκι της, παρουσιάστηκε Εκείνη ολόλαμπρη μπροστά της.
Φωτεινή σαν τον ήλιο. Και είχε τέτοια ομορφιά που θαμπώθηκε, όχι μόνον από την θεϊκή ακτινοβολία της, αλλά και από την απερίγραπτη ωραιότητά της. Το ανάστημά της ήτο μεγαλοπρεπέστατο, ουράνιο και ακατάληπτο.
Ενώ πίσω της εφαίνοντο πολύ καθαρά ένα πλήθος από τάγματα αγγέλων και αρχαγγέλων. Ταυτόχρονα είχε την ορατή αίσθηση ότι με τη θεία της παρουσία η Παναγία σκέπαζε ολόκληρο τον κόσμο.
Και μέσα στο ιερό δέος της, τον θαυμασμό και την κατάπληξή της, άκουσε την ουράνια φωνή Της να την ρωτάει.
- Τι θέλεις να σου κάνω, Μαρία, παιδί μου; - Μαρία την λέγανε.
Και η άρρωστη αλλά η ευλαβής εκείνη χριστιανή, χωρίς δισταγμό, Της απάντησε:
- Θέλω να γυρίζω από το ένα πλευρό στο άλλο, γιατί είμαι παράλυτη απ’ τη μέση και κάτω, και δεν μπορώ. Κουράστηκε η πλάτη μου απ’ την ακινησία. Ιδιαιτέρως, όμως, θέλω να σωθώ. Τη σωτηρία μου ποθώ, γι’ αυτό και Σε φωνάζω.
Και η Υπεραγία Θεοτόκος, η γλυκυτάτη Παναγία μας, που συμπονάει με τους πόνους μας και τα βάσανά μας, της απάντησε:
- Αυτά θα σου τα δώσω. Και, γι’ αυτό ήλθα, επειδή με φωνάζεις κάθε μέρα, απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ. Γιατί θέλω να με φωνάζετε! Να με φωνάζετε συνεχώς. Και 'γω ακούω και έρχομαι. Θέλω να με φωνάζεις, της είπε. Θέλω να με φωνάζετε όλοι σας, όλοι οι χριστιανοί, αυτό εννοούσε τώρα.
Πλημμύρισε, όχι μόνον το δωμάτιο από την υπέρλαμπρη φωτοχυσία της, και το ουράνιο άρωμά της, αλλά και ολόκληρο το σπίτι της. Όλα τα μέλη της οικογένειάς της, κατά την μαρτυρία της αείμνηστης γερόντισσας, έζησαν αυτό το ολοζώντανο θαύμα.
Η δε ουράνια αυτή ευωδία παρέμεινε διάχυτη για μέρες μέσα στο σπίτι, και ιδιαίτερα στο δωμάτιο της άρρωστης. Το πρόσωπο της Μαρίας έλαμπε από την πολλή χάρη που έλαβε. Και όχι μόνον άρχιζε να κινεί το σώμα της, και να γυρίζει πλευρό με ευκολία, αλλά σε λίγες μέρες έγινε τελείως καλά και σηκώθηκε υγιεστάτη.
Εγώ όμως δεν θα μείνω στο καταπληκτικό αυτό θαύμα της θείας παρουσίας της Υπεραγίας Θεοτόκου, ούτε στο θαύμα της θεραπείας της άρρωστης. Αλλά θα παραμείνω σ’ αυτά που είπε η Παναγία μας, η Μητέρα όλων μας. Τι είπε; «Θέλω να με φωνάζετε». «Θέλω να με επικαλείσθε. Και ’γω ακούω και έρχομαι. Θέλω να με φωνάζετε. «Υπεραγία Θεοτόκε βοήθησέ με», «Υπεραγία Θεοτόκε σώσε με», «Υπεραγία Θεοτόκε σώσε το παιδί μου», και ό,τι άλλο νομίζετε ότι μπορείτε να φωνάξτε απ’ το βάθος της καρδιάς σας, αυτό που μας πονάει συνήθως περισσότερο».
Πριν όμως φθάσω σε αυτό, θέλω να σάς αναφέρω ένα άλλο θαύμα, που έγινε και στους δυο μας και άλλαξε ριζικά τον τρόπο της ζωής μας. Καθαρά κοσμική η ζωή μας. Βουτηγμένοι μέσα στον βούρκο της αμαρτίας και στο ψέμα, που προσφέρει απλόχερα η κοινωνία. Βαδίζαμε τον δρόμο που φαινομενικά οδηγούσε στην ευτυχία, την χαρά, αλλά ουσιαστικά μας έφερνε τον μαρασμό της ψυχής και τελικά τον αιώνιο πνευματικό θάνατο.
Μας λυπήθηκε όμως ο Πανάγαθος Θεός και μας έσωσε. Μας έδωσε ένα δώρο, που στην αρχή νομίζαμε ότι ήταν βάσανο. Μια δοκιμασία κάποιου ψυχολογικού προβλήματος της γυναίκας μου, «ψυχαναγκαστική νεύρωση» το είπαν οι γιατροί. Δώδεκα χάπια την ημέρα, για να κτυπηθεί η μελαγχολία, η κατάθλιψη, η τάση προς αυτοκτονία. Κρίσεις και κλάμα όλη την ημέρα. Αλλάξαμε πολλούς γιατρούς, μέχρι που βρήκαμε τον πνευματικό μας πατέρα, π. Ε. Όλα άλλαξαν. Μπήκαμε στον σωστό δρόμο.
Αν και το πρόβλημα της συζύγου μου δεν λύθηκε τελείως, ο ψυχίατρος π. Σ. σε συνεργασία με τον πνευματικό μας, μας πρότεινε να αποκτήσουμε ένα παιδί. Θα βοηθούσε πολύ στο πρόβλημά μας. Η γυναίκα μου όμως, λόγω του προβλήματος, παρά τις προσπάθειές μας ήταν δύσκολο να συλλάβει. Περιμέναμε την άνωθεν βοήθεια.
Και τώρα έρχομαι στο δεύτερο θαύμα.
Κατά την προσκύνηση των αγίων λειψάνων ο ιερέας μας μίλησε για τα θαύματα που επιτελεί η Παναγία μας στις άτεκνες γυναίκες με τις ευλογημένες κορδέλες. Όσες τις φορέσουν και ζουν με μετάνοια τεκνοποιούν. Τότε πάλεψε μέσα μου ο λογισμός να πάρω και εγώ μία, αλλά από την άλλη ντρεπόμουν. Ήμουν έτοιμος να φύγω, αλλά τελικά κάτι με έσπρωξε και την πήρα.
Η σύζυγός μου την φορούσε συνέχεια. Με προσευχές περιμέναμε. Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους ήρθε η στιγμή που ποθούσαμε. Τώρα που σάς γράφω έχουμε ένα κοριτσάκι 9,5 μηνών με το όνομα Ειρήνη.
Με σεβασμό
Βασίλης και Παναγιώτα
Και στις δυο περιπτώσεις οι γιατροί τις είχαν απογοητεύσει
20-11-94
Λειβάδια Δ. 73, Λάρνακα – Κύπρος
Το 1993 γιόρτασα τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου στο Άγιον Όρος. Πέρα από την προσωπική μου ανάγκη για προσευχή, ζήτησα την προσευχή και παράκληση των πατέρων για δυο πνευματικές μου αδελφές, που στερούνταν την χαρά της τεκνογονίας. Και στις δύο περιπτώσεις οι γιατροί τις είχαν απογοητεύσει.
Μετά την παράκληση για την Β. και την Γ., πήρα κορδέλες που ευλογήθηκαν στην Αγία Ζώνη. Όταν έφθασα στην Κύπρο, τις κάλεσα να έλθουν να πάρουν την ευλογία που τους είχα φέρει. Η Β.. ήλθε, προσκύνησε στο εικονοστάσι, δεν πήρε όμως την κορδέλα εκείνη την ημέρα την πήρε αργότερα. Στο διάστημα που μεσολάβησε η κοπέλα έμεινε έγκυος.
Στην Γ. χρειάστηκε περισσότερος κόπος για να πάρει την ευλογία, λόγω αποστάσεως. Είχε αποφασίσει να υιοθετήσει παιδί, πράγμα το οποίο έγινε. Όταν συναντηθήκαμε, πήρε την κορδέλα και λίγες μέρες μετά βεβαιώθηκε από τον γιατρό ότι ήταν έγκυος.
Με επισκέφθηκαν και με χαρά μου ανέφεραν το γεγονός. Δοξάσαμε μαζί την Υπεραγία Θεοτόκο.
Λένος
Επτά χρόνια παντρεμένη και δεν είχα παιδί
2-6-1995
Ξάνθη
«…Ήμουν επτά χρόνια παντρεμένη και δεν είχα παιδί. Με τον άνδρα μου είχαμε κάνει πολλές προσπάθειες πηγαίνοντας σε γνωστούς γιατρούς στην Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα. Τελικά στο αποκορύφωμα της προσπάθειας μου στείλατε κορδέλα από την Τιμία Ζώνη της Θεοτόκου. Έμεινα έγκυος και γέννησα ένα υγιέστατο αγόρι στις 31 Αυγούστου 1994, ημέρα της εορτής της Τιμίας Ζώνης.
Σίγουρα δεν μπορώ να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου, την αγάπη μου, τον θαυμασμό μου στον Δημιουργό μας, που ποιεί μεγάλα και εξαίσια. Και συνεχίζει να ευεργετεί εμένα την ανάξια δούλη Του. Είμαι πάλι έγκυος και ο γιατρός μου είπε ότι είναι δίδυμα. Παρακαλώ γράψτε και το όνομα του παιδιού μου Ν. μέσα στον κατάλογο των θαυμάτων της Παναγίας μας…».
Με πολύ σεβασμό και αγάπη
Οι δούλοι του Θεού
Δημήτριος και Μαρία
