Η Αγία Θέκλη ήταν κόρη της Θεοκλείας, από το Ικόνιο και στα 18 της χρόνια, ήταν αρραβωνιασμένη με κάποιον που τον έλεγαν Θάμυριν. Όταν ο Απόστολος Παύλος πήγε, από την Αντιόχεια στο Ικόνιο, έμενε στο σπίτι του Ονησιφόρου και εκεί δίδασκε την πίστη στο Χριστό, σε όλους εκείνους, που πήγαιναν κοντά του. Η Αγία Θέκλα έμενε στην ίδια γειτονιά και όταν άκουε τα γλυκύτατα λόγια του Παύλου, ξεχνούσε το φαγητό, το ποτό και όλα τα αναγκαία για να ζήσει. Ξεχνούσε ακόμη και την μητέρα της και τον αρραβωνιαστικό της, παρόλο που αυτοί προσπαθούσαν να την εμποδίσουν ν' ακούει τα λόγια του Παύλου. Όταν ο Παύλος πήγε φυλακή, τότε η Αγία Θέκλη πήγε νύχτα και άκουε την διδασκαλία του αποστόλου και από τότε τον ακολουθούσε. Επειδή και οι δύο αντιστάθηκαν στον ανθύπατο, ο μεν Παύλος διώχτηκε δαρμένος από το Ικόνιο, η δε Θέκλα με την βοήθεια του θεού, γλίτωσε από την φωτιά που την έριξαν και ξεκίνησε για να βρει τον Απόστολο. Τον βρήκε να κρύβεται μέσα σ' ένα τάφο, μαζί με τον Ονησίφορον, τον ξενοδόχον του και πήγε μαζί του στην Αντιόχεια. Μόλις μπήκαν στην πόλη, ο Αλέξανδρος, ο πρώτος άρχοντας της Αντιόχειας, ερωτεύθηκε την Θέκλη. Επειδή παρεκάλεσε τον Παύλο για να την πάρει γυναίκα του και δεν τα κατάφερε, τότε την έπιασε και την φίλησε ξεδιάντροπα, στην μέση του δρόμου. Η Αγία τότε φωνάζοντας, έσχισε το πανωφόρι του άρχοντα, έριξε από την κεφαλή του το στεφάνι που φορούσε και ζητούσε μόνον τον Παύλο. Ο δε Αλέξανδρος μη μπορώντας να αντέξει αυτήν την ντροπή, κατήγγειλε την Θέκλα στον ηγεμόνα. Τότε δίνεται η μάρτυς τροφή σε μίαν λέαιναν και έπειτα δίνεται σε λιοντάρια και άρκτους. Όμως χωρίς να πάθει τίποτε, είδε ένα λάκκο γεμάτο με νερό και επειδή ήθελε προ πολλού να βαπτιστεί, μπήκε μέσα. Οι φώκες που βρίσκονταν μέσα, αμέσως από θεία δύναμη, έμειναν νεκρές. Μετά δίνεται πάλιν η παρθένος στα θηρία. Οι γυναίκες που βρίσκονταν τριγύρω, κατηγορούσαν τον ηγεμόνα, γιατί τιμωρούσε μια αθώα γυναίκα και έδειχναν μεγάλη αγάπη στην Θέκλη. Ιδιαίτερα η συγγενής του Καίσαρα Τρύφαινα, η οποία την φύλαττε και την είχε σαν την κόρη της Φαλκονίλλα, η οποία είχε πεθάνει.
Μετά από αυτά, η αγία δέθηκε κοντά σε δύο φοβερούς ταύρους του Αλέξανδρου. Αλλά και από αυτούς έμεινε αβλαβής. Ο ηγεμόνας και ο άρχοντας Αλέξανδρος, σκέφτηκαν ότι επιχειρούν αδύνατα πράγματα και επειδή έβλεπαν και την ευγενεστάτη Τρύφαινα να λιποθυμεί από την υπερβολική λύπη, για τα βάσανα της Θέκλης, άφησαν την αγία ελεύθερη, για να ζήσει όπως θέλει.
Μετά την απελευθέρωση της αγίας και αφού πέρασε αρκετός καιρός, πήγε στα Μύρα και βρήκε τον Παύλο. Από εκεί γύρισε πάλι στο Ικόνιο και με την γνώμη του Παύλου, άρχισε να διδάσκει το Ευαγγέλιο στους άπιστους. Επειδή έβλεπε την μητέρα της ότι δεν πίστευε στα λόγια του Ευαγγελίου, γι' αυτό την άφησε και πήγε στο Ικόνιο, στον τάφο που βρήκε προηγουμένως τον απόστολο Παύλο μαζί με τον Ονησίφορο. Τον προσκύνησε και πήγε στην Σελεύκεια. Βγήκε ένα μίλι έξω, ανέβηκε στο βουνό Καλαμών και κατοίκησε μέσα σ' ένα σπήλαιο. Εκεί δέχτηκε πολλές ενοχλήσεις από τους δαίμονες. Έγινε γνωστή σε όλους για τις αρετές και τα θαύματά της και προσέλκυσε πολλές γυναίκες, ευγενείς και αρχόντισσες, να την μιμηθούν στην άσκηση. Επειδή δε η αγία φαινόταν σε όλους άμισθος γιατρός του σώματος και της ψυχής, οι γιατροί της Σελεύκειας την φθονούσαν και γι' αυτό έστειλαν μερικούς νέους για να την ατιμάσουν. Η αγία όταν τους είδε να ορμούν κατά πάνω της ξεδιάντροπα, επικαλέστηκε την βοήθεια του θεού. Τότε , ως εκ θαύματος , άκουσε θεία φωνή να της λέει, να μπει μέσα σε μια πέτρα, η οποία σχίστηκε γι' αυτήν και εκεί αναπαύτηκε για πάντα κοντά στον Θεό, σε ηλικία 90 χρονών.
ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΡΩΤΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΚΑΙ ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΘΕΚΛΗΣ (ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ)
ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΘΕΚΛΗΣ
Καταγράφονται ενδεικτικά μόνο δύο πρόσφατα θαύματα, από το πλήθος των θαυμάτων της Αγίας Θέκλης.
Ο Παναής Χατζηιωνάς, προσβλήθηκε , νέος όντας από εξανθήματα (καρφίτες, στην κυπριακή διάλεκτο) και στα δύο του πόδια, με αποτέλεσμα να υποφέρει ιδιαιτέρως όταν περπατούσε.
Πήγε στους γιατρούς, έβαλε αλοιφές αλλά τίποτα. Μία μέρα καθώς επέστρεφαν από το Σταυροβούνι μαζί με τον αδελφό του Βασίλη- το ταξίδι από τη Λύση στο Σταυροβούνι ήταν πάντα με τα πόδια - σταμάτησαν στην Ιερά Μονή της Αγίας Θέκλης, για να προσκυνήσουν. Εκεί πήρε λάσπη από το αγίασμα της Αγίας Θέκλης και άλειψε τα πόδια του. Μέχρι να φθάσουν στη Λύση είχαν εξαφανιστεί τα εξανθήματα και από τα δύο του πόδια. Σε μεγαλύτερη ηλικία και αμέσως μετά από την τουρκική εισβολή, στην προσφυγιά, έβγαλε ένα εξάνθημα - καρφίτη- πάνω στη μύτη. Και αυτή τη φορά πήρε λάσπη από την Αγία Θέκλη και αφού την άλειψε στο χώρο της ασθένειας το κακό εξαφανίστηκε.
Συχνά-πυκνά επικαλείτο το θαύμα, για να δείξει τη δύναμη του Θεού. Αυτά τα "βορβόπυλα" έλεγε, μπορούν να κάνουν ότι δεν κάνουν γιατροί και επιστήμονες. Ο Θεός ακόμη και μέσα από αυτά τα άχρηστα υλικά κάνει θαύματα.
Με την χάρη του Κυρίου μας και ευχή του πνευματικού μου οδηγού, θα παρουσιάσω ένα θαύμα του Κυρίου μας , που με τις πρεσβείες της Αγίας Θέκλης, με ευεργέτησε, παρά τις αμαρτίες μου.
Υπέφερα περίπου δύο χρόνια. Είχα και στα δύο μου χέρα σκαθάρους. Πήγα στο γιατρό Π.Σ. Μου είπε δεν θεραπεύονται, αλλά θα σου δώσω καυστήριον να τους καίς. Όταν το έκανα, βλαστούσαν άλλοι. Στις 24 Σεπτεμβρίου, δηλαδή την ημέρα που γιορτάζει η Εκκλησία τη μνήμη της Αγίας Θέκλης, πήγα και λειτουργήθηκα στο μοναστήρι στη Μοσφιλωτή. Ήταν Κυριακή. Αφού ψάλλαμε, λιτανεύσαμε τη εικόνα της Αγίας. Κοινώνησα με τη χάρη του Θεού. Όταν θα έφευγα έβαλα λάσπη στα χέρια μου. Από τότε θεραπεύτηκα και δεν ξαναπαρουσιάστηκε τέτοιο πρόβλημα σε μένα. Ευχαριστώ τον Κύριο που θεραπεύτηκα. Και την Αγία Θέκλη, επίσης θέλω να ευχαριστήσω όπου με την πρεσβεία της πιστεύω ότι ευεργετήθηκα.
